Słownik polsko-niemiecki. 2014.
męstwo — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n I, Mc. męstwowie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} postawa charakteryzująca się zespołem takich cech, jak: odwaga, dzielność, bohaterstwo, nieustraszoność, waleczność, wytrzymałość itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nadzwyczajne,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
męstwo — n III, Ms. męstwowie, blm «dzielność, odwaga, nieustraszoność, hart ducha, bohaterstwo, waleczność» Okazać męstwo. Natchnąć męstwem. Wsławić się męstwem. Słynąć z męstwa. Znosić coś z męstwem … Słownik języka polskiego
Grzymała coat-of-arms — Grzymała Battle cry: Grzymała Details Alternative names Grzymalita, Ślasa (Slasa) Earliest mention … Wikipedia
serce — 1. Brać, wziąć (sobie) coś do serca «przejmować się, przejąć się czymś, silnie odczuwać, odczuć coś»: Jak będziesz tak wszystko brał sobie do serca, to wykorkujesz raz, dwa, ani się obejrzysz (...). J. Krzysztoń, Obłęd. 2. Całym sercem, z całego… … Słownik frazeologiczny
bitność — ż V, DCMs. bitnośćści, blm «odwaga okazywana w bitwie; dzielność, męstwo, waleczność» Bitność wojska, żołnierza. Odznaczać się bitnością … Słownik języka polskiego
bohater — m IV, DB. a, Ms. bohatererze; lm M. owie a. bohatererzy, DB. ów 1. «ten, kto odznaczył się męstwem, niezwykłymi czynami, ofiarnością dla innych» Bohater ostatniej wojny. Bohater narodowy. ◊ Cichy bohater «ktoś, czyje męstwo, ofiarność pozostają… … Słownik języka polskiego
bohaterstwo — n III, Ms. bohaterstwowie, blm «czyn lub postawa właściwe bohaterowi; męstwo, dzielność» Bohaterstwo walczących żołnierzy. Okazać bohaterstwo. Dokazywać cudów bohaterstwa … Słownik języka polskiego
dopotąd — 1. daw. «dopóty» Dopotąd walczył, aż się uwolnił. 2. daw. «dotychczas» Poczuł w sobie męstwo dopotąd nieznane … Słownik języka polskiego
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
duch — m III, DB. a 1. blm «energia psychiczna, właściwości psychiczne człowieka; umysł, świadomość, myślenie, dusza» Siła, hart, moc ducha. Spokój ducha. Muzyka, poezja to pokarm dla ducha. ◊ W szczerości, w skrytości, w pokorze, w prostocie lub w… … Słownik języka polskiego
gloryfikować — ndk IV, gloryfikowaćkuję, gloryfikowaćkujesz, gloryfikowaćkuj, gloryfikowaćował, gloryfikowaćowany «przypisywać komuś lub czemuś niezwykłą wartość, cechy godne najwyższych pochwał, uwielbienia; wysławiać, wychwalać, wielbić» Gloryfikować… … Słownik języka polskiego
